1e bestuur van UST van links naar rechts: Sascha Kwakernaak, Melanie van Berkum, Alannah de Roos en Suzanne van Berkum
November 2011 Ergens in Utrecht
Vier dames zijn bijeengekomen voor overleg.
Overleg hoe zij meer plezier kunnen krijgen uit HUN sport, tafeltennis.
De club waar zij op dat moment trainen en spelen is niet het bruisende centrum waar de studerende dames op hadden gehoopt.
Sascha Kwakernaak, Melanie van Berkum, Alannah de Roos en Suzanne van Berkum (jazeker, zus van).
Liefkozend ‘The Founding Mothers’ van UST Traiectum genoemd, besloten om een studentenvereniging op te richten. Met een eigen bestuur, eigen club, eigen regels, eigen sfeer en een eigen kleur. Roze!
Bij de studenten broedplaats voor sport Olympos kregen de dames voet aan de grond. Een trainingsruimte en (belangrijker nog) een kroeg in hetzelfde pand.
Om nog enige vorm van serieuze sport aan te houden werd er een hoofdtrainer aangesteld: Sebastian Bakker. Streng doch rechtvaardig was hij de start van de opgaande lijn binnen de sportieve aspiraties van de dames. Naast de hoofdtrainer werd zelfs een assistent trainer aangesteld: Robin van Scheppingen. Robin nam het stokje een jaar later over vanwege de verhuizing van Sebastian naar Leiderdorp.
De toegestroomde studenten waren dol enthousiast om hun sport ook in hun studentenstad Utrecht te kunnen uitoefenen. Al snel hadden de dames gezelschap van tientallen zeer talentvolle (en minder talentvolle) mede-sporters. De voornaamste boodschap: “Have fun”.
De band van de leden was al snel ijzersterk. Zo sterk zelfs dat er binnen de kortste keren zelfs romantische vorderingen werden gemaakt die tot op de dag vandaag nog standhouden. Club uitjes, feestjes, sinterklaas, tournooitjes en verjaardagen. Alles werd gedaan en gevierd.
Het nadeel van een studentenvereniging is dat je geen student kan blijven, als zullen sommige er alles aan doen om dat wel te proberen. Dus na verloop van tijd zijn de dames afgestudeerd, hebben werk gevonden, sommige zijn moeder geworden en zijn bij UST Traiectum helaas vertrokken. Gelukkig spelen ze nog steeds HUN sport en als je mazzel hebt kun je er nog een spotten bij SVE. Als je als trotse UST’er een van de Founding Mothers ziet. Bedank ze dan voor hun initiatief, inzet en liefde voor onze sport.
